Afscheid,requiem voor een vriend

De inspiratiebronnen voor het schrijven van mijn verhalen zijn velerlei… gebeurtenissen uit onze familiegeschiedenis, de toevalligheden in het leven of de contouren van mijn jeugd. Het verhaal ’Afscheid, requiem voor een vriend’ draag ik al meer dan vijftig jaar bij me. Het enige dat nog moest gebeuren was het vastleggen van de feiten rond de dramatische gebeurtenis die plaats vond in de nacht van 4 op 5 november 1960. Het verhaal van een vriendschap tussen twee Baarnse schooljongens, hun verlangen om te gaan varen en een afscheid, niet gevolgd door een weerzien. Het verhaal over een vriendschap ingehaald door de dood. Lang geleden, maar nooit uit mijn gedachten.

Afscheid, requiem voor een vriend. Een dramatische gebeurtenis aan boord van het m.s. Kreon van de Amsterdamse rederij K.N.S.M, in de nacht van 4 op 5 november 1960.

m.s. Kreon (Foto: collectie J.G Nierop, Maritiem Trefpunt Almere) 

Nico Driessen was mijn vriend. Wij doorliepen Het Baarnsch Lyceum in de jaren 1953 tot 1959. Vijf van deze jaren waren we klasgenoten. In juli 1959 deden we eindexamen. Onze vriendschap kenmerkte zich door een diep respect voor onze wederzijdse kijk op het leven. We begrepen elkaar blindelings, nagenoeg zonder woorden. Nico was de op één na oudste van de vier zoons van de toenmalige rector van Het Baarnsch Lyceum dr. F.C Driessen en zijn echtgenote mevrouw dr. J.C Driessen-Bolkestein. Hij was voorbestemd om een universitaire studie te gaan volgen en had zich in laten schrijven voor een studie scheikunde aan de Technische Hogeschool te Eindhoven. Ikzelf ging naar de éénjarige opleiding tot stuurmansleerling aan de Kweekschool voor de Zeevaart in Amsterdam. In de zomervakanties van de schooljaren 1958 en 1959 hadden Nico en ik zee-ervaring opgedaan bij verschillende rederijen. Nico maakte een Amerika-reis met de ’Johan van Oldenbarnevelt’ van de Mij. Nederland. Ikzelf voer op een tweetal Groninger coasters. Het zeemansleven sprak ook Nico aan en halverwege zijn eerste studiejaar in Eindhoven nam hij het besluit om ook zijn toekomst een nautische wending te geven. Hij ging varen bij de Koninklijke Nederlandsche Stoomboot-Maatschappij (KNSM) in Amsterdam en maakte een aantal reizen naar de West. In september van het jaar 1960 trad ik in dienst van de Rotterdamse rederij Van Nievelt, Goudriaan en Co’s Stoomvaart Mij. Ik monsterde aan op het m.s ’Aludra’’, met als reisdoel de Oostkust van Zuid-Amerika. In diezelfde periode maakte Nico zijn eerste reis als leerling stuurman op het ms. ‘Kreon’ van Amsterdam naar Paramaribo. In de stormachtige nacht van 4 op 5 november sloeg het noodlot toe. Nico sloeg overboord  en werd ondanks een intensieve zoektocht niet meer gevonden. Per telegram werd ik door mijn moeder op de hoogte gesteld van deze tragische gebeurtenis. Dat de 1e stuurman die mij dit telegram overhandigde ook een Baarnaar was mag tot de toevalligheden van het leven gerekend worden. Op 10 december kwam mijn schip in Rotterdam aan. Advent 1960 nam ik afscheid van een vriendschap. In 2008, bijna vijftig jaar na het drama, legde ik mijn herinneringen vast in het verhaal ’Afscheid’. Het werd opgenomen in het in november 2008 uitgegeven boek met verzamelde zeemansverhalen ’Recht zo die gaat ’ en in december 2013 in ‘Baerne’, tijdschrift van de Historische Kring Baerne. Nico Driessen: geboren: 12 april 1941 Den Haag,  overleden: op zee 5 november 1960

Collage voor fototentoonstelling 'Reünie Het Baarnsch Lyceum' april 2009 (Collectie Ed Vermeulen)

De uitgebreide versie van het verhaal kunt u lezen en bekijken op de verhalensite Oneindig Noord Holland via de hierop volgende link:

 http://www.oneindignoordholland.nl//nl-NL/verhaal/9320/afscheid-requiem-voor-een-vriend

Koester uw herinneringen en heb oog voor de toevalligheden in het leven

Ed Vermeulen (1942)


Vragen, opmerkingen of tips? Neem gerust contact op. Uiteraard kunt u groenegraf.nl ook volgen op Facebook enTwitter